Het was topspelverdeler en nadien toptrainer Vital Heynen die Nederlander Jelte Maan als speler ontdekte op een toernooi in Maaseik. Het sein voor Vital om hem in alle haast naar Maaseik te loodsen. We schrijven 2008. De getalenteerde receptie-hoek uit Lochem bij Zutphen, Doetinchem en Deventer ontpopte zich al snel tot de grote voorman van Noliko en nadien VC Greenyard Maaseik, de absolute aartsrivaal van Knack Roeselare. De beide kanjers vochten een jarenlange reeks van veldslagen uit. Maaseik pakte zijn laatste Belgische beker in 2012, al even geleden. En zijn laatste nationale titels onder de eminente Brit Joel Banks in 2018 en 2019. En ja, Jelte Maan was erbij. Ook dit seizoen dingen de Maaslanders fors naar het hoogste kroontje. Na vijf jaar van veel honger. Benieuwd hoe het in de maand april allemaal uitdraait in de titelfinales. Tegen wie?? Ja, alweer tegen de Knackies. Maar het zal zonder TD Jelte Maan zijn in het entourage van de club. Beide partijen, de club en de sportief technisch directeur, hebben besloten uit elkaar te gaan. In volle vriendschap. Wie de opvolger wordt?. tijd brengt raad.
Jelte Maan trok er na dertien jaar Maaseik (2008-2021) als speler de stekker uit, ondertussen al enkele seizoenen geleden. De man had het beste uit zichzelf gehaald. Ondanks een brok blessureleed. Problemen met een hernia, een gebroken enkel in Turkije, een kapotte schouder. Toch bleef hij maar doorgaan. Het heilig vuur straalde er vanaf. Maar een sportcarrière is eindig. Voor iedereen, dus ook voor Jelte, die zich met zijn vrouw Anneleen en kinderen Laurine en Kamiel heeft gesetteld in Maaseik.
Zijn opgang in Nederland begon bij het nationale Talentteam, daarna bij Dynamo Apeldoorn, top bij onze noorderbuur, met kanjers van ploegmaats als Jeroen Rauwerdink, Bas Van de Goor, Wietze Kooistra, Tony Krolis, Albert Cristina en ja ook Limburger Jimmy Prenen.
Dertien seizoenen gaf Jelte het beste van zichzelf voor Maaseik. Met een vijftal titels en de laatste bekerwinst in 2012. Daar was hij ook bij. In dat memorabele jaar 2012 werd hij in ons land verkozen tot ?Speler van het Jaar?.
De laatste titel van Maaseik (2019) is in het collectief geheugen blijven plakken. De Limburgers slaagden erin tegen Roeselare een 2-0-achterstand om te zetten in 2-3 winst. Onder leiding van de geroemde coach Joel Banks. Ander monument is de bronzen plak in de CEV Cup tegen de Italiaanse topformatie Piacenza. En Maan gaf vol gas in legendarische wedstrijden tegen het Italiaanse Cuneo met Wout Wijsmans en de Russen van Kazan. En tal van andere Europese topduels.
Afhaken in je geliefde sport, dat is een heel moeilijke kwestie. Na 2021, met eerder die vervelende onderbreking door COVID, werkte Jelte Maan na een stop van 2,5 jaar aan een kleine comeback bij het Nederlandse Numidia Limax Maasbracht, op de positie van libero. Zijn enkels wilden niet meer mee om nog hoog op te veren op de hoeken. Libero, dat lukte nog wel. Vanuit Numidia loodste hij trainer Guido Görtzen - ook een legende - enkele weken geleden naar VC Greenyard als opvolger van de Italiaan Fulvio Bertini voor het seizoen 2024-2025.
Hoe dat allemaal volgend seizoen bij Greenyard Maaseik zal evolueren, is niet meer aan Jelte Maan besteed. Beide partijen, club en TD hebben besloten in alle vriendschap uit elkaar te gaan. Het is finaal tijd voor iets anders. Jelte Maan focust verder op een leven na de topsport. Als vennoot in het bedrijf Right Spirits, een Nederlandse groothandel (online/digitaal) in sterke dranken. Bedoeling is dat hij een verankering van het bedrijf op poten zet in België.
Het volleybal ligt zo een beetje definitief achter de rug. Al blijft het sportieve hart van Jelte Maan kloppen in golf en padel. In die sporten kan hij zijn uitstekende vaardigheden nog altijd omzetten in succes. Zoals Maan lopen er geen duizend mensen rond in onze contreien. Hij etaleerde een fenomenale gedrevenheid, vele tonnen 'grinta' om zo mogelijk alle wedstrijden te winnen. Verlies stond niet in zijn woordenboek. Hij schitterde op nationaal en internationaal vlak. Met ruim tweehonderd caps bij Oranje en een grote présence in allerlei internationale events over de hele wereld. Voor een opsomming van zijn prestaties zou iemand zijn biografie moeten schrijven.
Dat hij een grote liefhebber was van pasta, dat blijkt uit de foto. Ook in pasta-eten joeg hij records na. Tweede van links, op het beeld, samen met zijn landgenoot Gijs Jorna (ook ex-Maaseik) en Wout Wijsmans. Of hij die 300ste pasta ook in de Spaenjerd heeft gegeten. Dat zou kunnen. (grapje). Bewijzen daarvan hebben we niet als redactie.
In welk jaar bereikte Unico Tongeren voor het eerst de finale van de Beker van België?
