Verraad en spektakel tijdens een niet-zo-goed-verlichte KS Millen-Linkhout

De pré-match (of wat er in de week voor de wedstrijd gebeurde dat al dan niet voetbalgerelateerd is)

• De vriesperiode zorgde voor heel wat kopzorgen bij het bestuur. Eerst bleek dat de grote propaantank in Rosmeer helemaal leeg was. ?Onmogelijk!? hoorden we bij de bestuursleden die het zouden kunnen weten. Een klein onderzoekje wees uit dat er ?ergens in de afgelopen weken? een kraan stukgevroren was. De gevolgen waren niet min. Uren, dagen, weken (?) is er warm water zomaar weggelopen in één van de kleedkamers. Dat verklaart natuurlijk die lege gaston? CFO Willy Hauben heeft tot op de dag van vandaag minstens 3x per week nachtmerries over gasfacturen, herstelfacturen en een toekomstige waterfactuur. Wij zijn er voor je, Willy!
• Na de desastreuze weersomstandigheden van de afgelopen weken (regen regen regen, plein kapotspelen tijdens een modderballet-wedstrijd, vriezen vriezen vriezen?) was het een uitdaging om het veld speelklaar te krijgen. Met man en macht is er gewerkt aan het opvullen van gaten en het wellen van de pleinen, maar helaas kwam de match tegen Linkhout te vroeg voor de wedstrijd tegen Linkhout. We moesten uitwijken naar het B-veld dat wél in orde was. Grote dank aan Jantje, Duckie en de mannen van Millen VV (sorry als ik iemand vergeet.)
• In de uren voor de wedstrijd was er een klein beetje paniek omdat de boiler niet wou aanslaan. De ?mannen die de gas doen branne? (ik zal geen namen noemen) zaten volgens professional Viessmann gewoon consequent op het verkeerde knopje te duwen. Chriske had het op 3 minuten gefixt!

Bon? de opwarming dan?
Tijdens de opwarming vielen er meteen een aantal dingen op. En dat was niet dankzij de verlichting van het Rosmeerse B-veld. Wat zijn we toch verwend geweest de afgelopen maanden. We waren vergeten dat de 2 (!) verlichtingspylonen van het tweede plein nogal wat ?donkere vlekken? toelieten op het veld. Laten we het erop houden dat het zicht niet optimaal was. Maar echte veteranen kunnen daar tegen, toch?
Behalve natuurlijk als de Linkhoutenaren in het rood-wit komen spelen? terwijl Millen ook in het rood-wit (met een streepje geel) speelt. De 2 tenue?s waren werkelijk niet van elkaar te onderscheiden. Dé oplossing was uiteindelijk dat Millen zou spelen met binnenstebuiten gedraaide truitjes. Zo was het tenminste nog ongeveer ?de witten? tegen ?de rooi?. Maar ideaal was het niet.
Wat trouwens ook niet ideaal was: Linkhout had slechts 10 spelers meegebracht. Van de 16 opgekomen Millenaren leek Bert ?Benny? Deckers meteen gemotiveerd om tégen zijn eigen ploeg te spelen.

Benny?s verraad

Het was al snel duidelijk dat ze bij Linkhout heel wat opkomend veteranentalent in de ploeg hadden. Millen moest alle zeilen bijzetten om stand te houden in de openingsfase. Vissers was deze keer wél op de afspraak. Na 10 minuten kwam Krom & Stijf zelfs op voorsprong nadat Stief een counter kon afronden. Die voorsprong van Millen werkte bij Benny-in-Linkhoutse-dienst als een rooie lap op een stier. Hij vatte post in de spits en coördineerde de bezoekende aanvallen. In een mum van tijd had Benny de zwakke punten van de verdediging laf in zijn eigen voordeel gebruikt. (de andere ploeg weet meestal niet van bij het begin dat we niet snel en wendbaar zijn!) Hij scoorde in enkele minuten zowel de 1-1 als de 1-2. Die mens maakt in zijn eigen ploeg zelden een doelpunt? Ik hoorde zelfs een Linkhoutenaar Benny toeroepen ?ik ben blij dat je in óns team zit!? Wraakroepend!

Millen probeerde een vuist te maken en dat lukte aardig. Linkhout bleef het overwicht hebben, maar Millen kon af en toe prikken met een rake counter. Tijdens één van die counters mikte Peter Bruggen de bal buiten bereik van de keeper. 2-2

Helaas ging Linkhout nog met een voorsprong de rust in. Een onhoudbaar schot in de winkelhaak liet onze Muur kansloos.

Krom & Stijf erop en net niet erover. 

Na enkele minuten in de 2de helft moest Vissers in een sprintduel de duimen leggen voor een snelle Linkhout-spits. Die laatste liet een ultieme sliding nog verstandig aan zich voorbijglijden. De simpele schuiver naast de thuiskeeper was een mokerslag 2-4.

Toch gingen de kopjes bij KS Millen niet naar beneden. Het feit dat de bezoekers géén wisselspelers op de bank hadden, begon door te schemeren in hun fysieke paraatheid. De ruime kern van Millen maakte het verschil. De Krom & Stijf-aanvalsgolven volgden mekaar nu op en het was Kleine Jo dit een kwartier voor tijd de aansluitingstreffer maakte na een vlotte thuiscombinatie. 
5 minuten later kon de onvermijdelijke Schiepers van erg dichtbij zowaar de gelijkmaker binnen? koppen(?)? Het was? tja? het was doelpunt. Dat is wat telt! Een Staelensiaanse achterwaartse kopbal die de keeper verraste! Tom, ik ben blij dat je in ons team zit!
In het absolute slot kreeg Linkhout ook nog enkele mogelijkheden, maar Millen had het vooral aan zichzelf te danken dat het de klus niet kon klaren. De 4-4 eindstand was wel een mooi resultaat om de 3de helft in te duiken.

Tijdens die derde helft was eigenlijk maar 1 belangrijk gespreksonderwerp: Waarom kon Benny in de 2de helft (bij zijn eigen ploeg) plots niet meer scoren?

Voetnoot: 
De hardcore Krom & Stijf fans hebben al lang gezien dat het verslag van 13 januari ontbreekt. We speelden toen op het kunstgras van Millen VV tegen de veteranen van Ven Maaseik. Dat verslag zal er niet komen, helaas. Je zal het met deze paragraaf moeten doen: Uw verslaggever was lijflijk aanwezig op het veld, maar ik moet de Millerse Veteranen nog excuses overmaken voor de 2 eerste tegen doelpunten uit die partij. Allebei weggevers van de verslaggever-verdediger. Mea culpa. Er waren verzachtende omstandigheden voor de non-match van Vissers (zeker de eerste helft), maar daar zal ik me niet achter verstoppen. (hoewel ik het nu toch gezegd heb, sè) Over de wedstrijd valt ook weinig te vertellen. Vissers geeft 2x een slechte pas door het centrum en daar vallen 2 doelpunten uit. Dat diezelfde Vissers dan daarna een penalty neemt (en scoort) maakt het niet echt goed, natuurlijk. In de tweede helft waren de mannen uit Maaseik sowieso een beetje sneller, steviger en snediger. De 2-5 overwinning hebben ze zeker verdiend. Bij Millen (en zeker bij Vissers zelf,) vergeten we deze wedstrijd liefst zo snel mogelijk.